Starożytna Rizinia

Na płaskim wzniesieniu znanym jako Patella tou Priniouu wschodnich podnóży Góra Psiloritisznajdujemy Starożytna Rizinia. Pozostałości tego niezwykłego miasta zostały odkryte przez Włoska Szkoła Archeologii w latach 1906-1908 i początkowo nie można było ich zidentyfikować z całą pewnością.

Według jednej z opinii była to prawdopodobnie Apollonia. Znaleziono jednak inskrypcję na południowy wschód od Patelli, wewnątrz starożytnego miasta, która brzmiała: (I)ZENI(A), co miało potwierdzać istnienie starożytnego miasta. Rizinia. Stephanus z Bizancjum (autor z V-VI w. n.e.) napisał: ?Rizinia, miasto na Krecie, lub Rittinia?

Rizinia prosperował z Późny okres minojski (1600 p.n.e.) aż do Era hellenistyczna (67 P.N.E.). Jednak jego najbardziej niezwykłe zabytki, świątynie, datowane są na okres Grecki okres archaiczny (VII-VI w. p.n.e.).

Lokalizacja Riziniana górze Rzepkamniej więcej w środku Kretai między drogą, która łączyła dwa duże miasta Knossos oraz Gortynmiało ogromne znaczenie strategiczne. Władca Rizinia był prawdopodobnie panem całej równiny rozciągającej się przed nim, na północnym wschodzie. Dlatego uważa się, że Rizinia odegrał ważną rolę w relacjach między Knossos oraz Gortyn.

Na szczycie wzgórza znajduje się dość duża forteca Okres hellenistyczny (330-70). Jego północna strona miała 50 metrów długości, a na rogach znajdowały się kwadratowe wieże. Liczne gliniane ofiary wotywne, skorupy garnków i statuetki zostały odkryte po wschodniej stronie świątyni. Rzepka. Statuetki bogini z cylindryczną podstawą i uniesionymi ramionami są uważane za najbardziej godne uwagi wśród tych znalezisk. Wydobyto również posąg intronizowanego żeńskiego bóstwa. Obie odkopane świątynie znajdują się we wschodniej części miasta. Rzepka. Świątynia bogini Rhea znajduje się dalej na północ i składa się z głównej komory i przedsionka. Pośrodku tej świątyni znajduje się prostokątna przestrzeń, która wydaje się być otoczona pionowo ustawionymi płytami. Wewnątrz najprawdopodobniej składano ofiary ze zwierząt, na co wskazują popioły i kości znalezione na spalonej podłodze.

Podstawa kolumny w stylu minojskim przetrwała po wschodniej stronie ołtarza ofiarnego. W północno-zachodnim rogu świątyni można zobaczyć podobną kolumnę; najprawdopodobniej była ona początkowo umieszczona naprzeciwko drugiej, w centrum zachodniej strony ołtarza ofiarnego. Ławka z wapienia, którą znaleziono na południowo-zachodniej ścianie świątyni, wygląda podobnie do ławek znalezionych w minojskich świątyniach. Ten typ świątyni (podobnie jak świątynia Apollo na Driros) jest prawdopodobnie związany z megaronem z późnego okresu hellenistycznego, dziełem Greków, którzy najechali Kretę i położyli kres Minojczycy cywilizacja. Kilka posągów z porowatego kamienia, które zostały znalezione wewnątrz i wokół świątyni, jest dziś przechowywanych w Muzeum Archeologiczne w Heraklionie. Uważa się, że seria wapiennych płyt przedstawiających paradę wojowników na koniach, niosących tarcze i lance, była częścią fryzu na fasadzie świątyni.