De Kretenzische Renaissance - Erotokritos - De Kretenzische School van de Iconografie

Kretenzische Renaissance

In de eerste jaren van de Venetiaanse overheersing was het leven in Heraklion schiep omstandigheden die een aanzienlijke culturele groei bevorderden die aanhield en werd versterkt tot de val van Constantinopel.

Veel Byzantijnse geleerdenvoorzien van het gevaar van een Ottomaanse verovering, waren al vertrokken naar Europese steden (meestal in Italië). In Kretaze waren voor Heraklion en hun instroom stimuleerde de culturele ontwikkeling van de stad op alle gebieden. De grote spirituele en educatieve kracht hierachter was het klooster van Sint Catharina van Sinaï. Grote aantallen jonge inwoners van Heraklion reisden ook naar Venetië en andere Italiaanse steden om te studeren. Geleidelijk aan werd de stad Heraklion absorbeerde de invloeden van de vroege Renaissance en vestigde een onafhankelijke, lokale, intellectuele en culturele traditie, met name voor schilders, dichters en dramaturgen. Deze Kretenzische intellectuele creatie is vooral zichtbaar in het latere deel van de Venetiaanse overheersing (1594-1669).

Erotokritos

Erotokritos is een bekend lyrisch gedicht geschreven door Vitsenco Kornaros en een van de belangrijkste voorbeelden van moderne Griekse spraak. Het werd geschreven in de periode 1640-1660 en was een van de krachtigste educatieve middelen van de Kretenzische populaire cultuur. Het beeldt de mooiste aspecten van de Kretenzische cultuur uit, prijst al die kwaliteiten die de basis vormen van de Kretenzische ?leventiaen is een van de klassiekers van de moderne Griekse literatuur. De 10.000 verzen van het gedicht verwijzen naar het liefdesverhaal van Erotokritos en Aretousa en tegelijkertijd belangrijke feiten beschrijft over de omstandigheden en het dagelijks leven van die tijd. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1713 in Venetië en wordt sindsdien beschouwd als een boek over en voor de Kretenzische psyche.

Kretenzische school van Hagiografie

Tijdens de jaren van Venetiaanse overheersing na de val van Constantinopelontwikkelde Kreta zich tot een van de belangrijkste artistieke centra van het Venetiaanse grondgebied. Rond 1600 waren er alleen al in de stad Heraklion, die toen 20.000 inwoners telde, meer dan 200 schilders. Hun werken en faam verspreidden zich tot ver buiten de grenzen van het eiland en ze kregen de opdracht om grote kloostercentra te versieren, niet alleen in Griekenland maar ook in de orthodoxie in verschillende landen. In deze context ontstond langzaam de "Kretenzische School". Belangrijke iconen en geïllustreerde manuscripten reisden door het door Venetië bezette oosten en de grote orthodoxe kloostercentra en verstevigden hun aanwezigheid.

De Kretenzische schilderschool creëerde belangrijke kunstwerken die vandaag de dag te vinden zijn in musea, kloosters, privé- en openbare collecties en als geheel een zeer belangrijk en bijzonder hoofdstuk vormen in de kunstgeschiedenis. Helaas, na twee eeuwen van voorspoed (16e & 17e) met de bezetting van Heraklion (Candia) door de TurkenMaar al deze geestelijke voorspoed van de Kretenzische renaissance werd gewelddadig onderbroken. Belangrijke vertegenwoordigers van de Kretenzische schilderschool waren Angelos (17e eeuw), Damaskinos Michael (16e eeuw), Theotokopoulos Domenikos (16e eeuw), Theofanis Kris (16e eeuw), en Klontzas Georgios, (17e eeuw).

De tentoonstelling van de collectie van St. Catharinadie is ondergebracht in de katholikon van de klooster van de heilige Catharina van Sinaï en in de aangrenzende kapel, biedt een grote representatie van de Kretenzische schilderschool. De collectie omvat iconen, kerkelijke gebruiksvoorwerpen en boeken, manuscripten, houtsnijwerk en beeldhouwwerken. De belangrijkste stukken van de collectie zijn de zes iconen van Michael Damaskinos die in de 19e eeuw vanuit het klooster van Vrontisiou naar Heraklion werden overgebracht. Deze beelden (Aanbidding van de Wijzen, Eerste Oecumenische Synode, Theotokos of Vatos, Raak me niet aan, Laatste Avondmaal en Goddelijke Liturgie) zal indruk op je maken met de rijkdom van hun iconografische en symbolische composities. Helaas is de tentoonstelling op dit moment niet toegankelijk voor het publiek en de kerk van St. Catharina is alleen open tijdens zijn feestdag.