Michael Damaskinos - Kretenzische Kunstenaar

Michael Damaskinos is misschien wel de belangrijkste schilder van de Kretenzische school. Hij is geboren in Candia (hedendaags Heraklion) rond 1540 en schilderde aan de School van Agia Katerina van Sinaï. Op 32-jarige leeftijd werkte hij in Venetië en kwam hij in contact met de hedendaagse kunstscene.

Na 1584 keerde hij terug naar Candia en specifiek op de klooster van Vrondisi (niet ver van het dorp Zaros). Dit is ook de plek waar El Greco bleef een tijdje en studeerde aan de school voor hagiografie. Hoewel er niet veel bekend is over zijn leven, is zijn werk uitgebreid bestudeerd. Het combineert veel elementen uit de Byzantijnse iconografie met technieken uit de westerse schilderkunst en renaissancekunst en put veel uit zijn Griekse wortels. Damaskinos produceerde talrijke werken, die nu verspreid zijn in de collecties van St George in Venetiëde Byzantijns Museum op Atheneen de Byzantijnse collectie in de kerk van Agia Katerina van Sinaï (vlakbij de kathedraal van Agios Minas). Deze laatste locatie heeft zes van zijn belangrijkste werken die ooit behoorden tot de Klooster van Vrondisi. Omdat de kerk onlangs is gerenoveerd, is deze helaas alleen open voor bezoekers op de naamdag van de heilige, die op 25 november valt. Het klooster en de kapel van Agioi Deka in de buurt zijn de moeite waard om te bezoeken als je de kans krijgt, omdat ze belangrijke en verbluffende tentoonstellingen huisvesten van Damaskinos en andere schilders. De kerk ligt in het centrum van Heraklion op het plein met dezelfde naam.

Net als zijn tijdgenoot, El Greco, Damaskinos werd sterk beïnvloed door kunstenaars uit de Renaissance, zoals Tintoretto en Paolo Veronese. Veel van zijn schilderijen worden gekenmerkt door een roodachtige tint waar hij de voorkeur aan gaf. Damaskinos wordt herinnerd als een van de grootste schilders van de Kretenzische School, die zich stilistisch onderscheidde van andere Byzantijnse scholen uit die tijd. Andere kunstenaars die de Kretenzische school op de kaart gedurende die tijd, afgezien van Damaskinoswaren El Greco, Theophanis Strelitzasen Georgios Klontzas. Gelukkig zijn beide Damaskinos en de meeste andere artiesten van de Kretenzische school hadden de gewoonte om hun werk te signeren, wat in die tijd niet gebruikelijk was in de Byzantijnse iconografie.