Veel van de bekendste Griekse mythen spelen zich af op het eiland Kreta. Op haar hoogtepunt was de Minoïsche beschaving (2000 - 1450 voor Christus), en samen het eiland Kreta, de dominante kracht in het oostelijke Middellandse Zeegebied. Het had de controle over de zeeën in de regio en slaagde er zo in om zich te verspreiden en invloed uit te oefenen op verschillende regio's rond de Middellandse Zee. Er wordt aangenomen dat sommige van deze mythen en identiteiten uit de vroege Minoïsche religie later hun weg vonden naar...
Lees Meer Lees Meer
Na vele mislukte pogingen dwong de zegevierende opstand van de Kretenzers tussen 1896-1898 de grote mogendheden om druk uit te oefenen op de sultan om Kreta autonomie te verlenen. Dit leidde tot de oprichting van de semi-autonome Kretenzische staat met Prins George van Griekenland als Hoge Commissaris en Chania als hoofdstad.
De stad Heraklion, het laatste Venetiaanse bolwerk op Kreta, viel in 1669, na mogelijk het langste beleg in de geschiedenis. Bloedige gevechten en opstanden tegen de Ottomaanse overheersing leidden tot de autonomie van Kreta in 1898. Deze periode duurde tot 1913, toen het eiland werd verenigd met de rest van Griekenland.
Tijdens de eerste eeuwen van de jaartelling en tot in de Middeleeuwen ging Kreta van de ene hand over in de andere, vanwege de strategische ligging in de Middellandse Zee. Als gevolg hiervan voerden de eilandbewoners een constante strijd voor hun vrijheid, omdat ze zich wilden ontdoen van de harde en wrede omstandigheden die de veroveraars hen oplegden. Het eiland viel achtereenvolgens in handen van de Byzantijnen, de Arabieren, de Byzantijnen en de Venetianen, maar het bleef...
Lees Meer Lees Meer
In de loop der jaren migreerden Griekse stammen uit het achterland geleidelijk naar het eiland Kreta. De Minoïsche beschaving kwam rond 1300 voor Christus in de laatste fase van verval en het eiland Kreta werd geteisterd door natuurrampen en verwoestende aardbevingen.
De neolithische aanwezigheid op het eiland Kreta maakt plaats voor de wonderen van de Minoïsche beschaving. De naam werd aan dit tijdperk gegeven door moderne geleerden, als verwijzing naar de mythische koning Minos, heerser van het koninkrijk en het paleis van Knossos.