Kreteński renesans - Erotokritos - kreteńska szkoła ikonografii

Kreteński renesans

W pierwszych latach panowania weneckiego, życie w Heraklion stworzył warunki sprzyjające znacznemu wzrostowi kulturowemu, który trwał i był wzmacniany aż do upadku Konstantynopol.

Wiele Bizantyjscy uczeniprzewidując niebezpieczeństwo Osmański podboju, wyruszyli już do europejskich miast (głównie w Włochy). W Kretafaworyzowali Heraklion a ich napływ przyspieszył rozwój kulturalny miasta we wszystkich dziedzinach. Wielką duchową i edukacyjną siłą stojącą za tym był klasztor Świętej Katarzyny z Synaju. Duża liczba młodych obywateli Heraklionu podróżowała również do Wenecji i innych włoskich miast na studia. Stopniowo miasto Heraklion wchłonął wpływy wczesnego renesansu i ustanowił niezależną, lokalną, intelektualną i kulturową tradycję ? szczególnie dla malarzy, poetów i dramaturgów. Ta kreteńska twórczość intelektualna jest szczególnie widoczna w późniejszej części panowania weneckiego (1594-1669).

Erotokritos

Erotokritos to znany wiersz liryczny napisany przez Vitsenco Kornaros i jeden z najważniejszych przykładów współczesnej mowy greckiej. Został napisany w latach 1640-1660 i był jednym z najpotężniejszych narzędzi edukacyjnych kreteńskiej kultury popularnej. Przedstawia najpiękniejsze aspekty kreteńskiej kultury, wychwala wszystkie te cechy, które stanowią podstawę kreteńskiej ?leventiai jest jednym z klasyków współczesnej literatury greckiej. Liczący 10 000 wersów poemat nawiązuje do historii miłosnej Erotokritos oraz Aretousa a jednocześnie opisywać ważne fakty dotyczące ówczesnych warunków i życia codziennego. Po raz pierwszy została opublikowana w 1713 roku w Wenecja i od tego czasu jest uważana za książkę o i dla kreteńskiej psychiki.

Kreteńska szkoła hagiografii

W latach panowania weneckiego po upadku KonstantynopolKreta stała się jednym z najważniejszych ośrodków artystycznych na terytorium Wenecji. Około 1600 r. tylko w mieście Heraklion, które wówczas liczyło 20 000 mieszkańców, działało ponad 200 malarzy. Ich dzieła i sława rozprzestrzeniły się daleko poza granice wyspy i zlecono im dekorację dużych ośrodków klasztornych nie tylko w Grecji, ale także w całym prawosławiu w różnych krajach. W tym kontekście powoli powstawała "kreteńska szkoła" malarstwa. Ważne ikony i ilustrowane manuskrypty podróżowały po okupowanym przez Wenecjan wschodzie i głównych prawosławnych ośrodkach klasztornych, cementując swoją obecność.

Kreteńska Szkoła Malarstwa stworzyła ważne dzieła sztuki, które dziś można znaleźć w muzeach, klasztorach, kolekcjach prywatnych i publicznych, a jako całość stanowią bardzo ważny i szczególny rozdział w historii sztuki. Niestety, po dwóch wiekach prosperity (XVI i XVII) wraz z okupacją Heraklion (Candia) przez TurcyJednak cały ten duchowy rozkwit kreteńskiego renesansu został gwałtownie przerwany. Ważni przedstawiciele Kreteńska Szkoła Malarstwa byli Angelos (XVII wiek), Damaskinos Michael (XVI wiek), Theotokopoulos Domenikos (XVI wiek), Theofanis Kris (XVI wiek), oraz Klontzas Georgios, (XVII wiek).

Wystawa kolekcji Święta Katarzynaktóry mieści się w katholikon z klasztor św. Katarzyny z Synaju i w sąsiedniej kaplicy, oferuje wspaniałą reprezentację kreteńskiej szkoły malarstwa. Kolekcja obejmuje ikony, naczynia kościelne i książki, rękopisy, rzeźby w drewnie i rzeźby. Najważniejszymi eksponatami kolekcji jest sześć ikon przedstawiających Michael Damaskinos które zostały przeniesione do Heraklionu w XIX wieku z klasztoru Vrontisiou. Obrazy te (Adoracja Trzech Króli, Pierwszy Synod Ekumeniczny, Theotokos lub Vatos, Nie dotykaj mnie, Ostatnia Wieczerza oraz Boska Liturgia) zachwycą bogactwem kompozycji ikonograficznych i symbolicznych. Niestety w tym czasie wystawa nie jest otwarta dla publiczności, a kościół Święta Katarzyna jest otwarty tylko w dniu jego święta.