Czasy współczesne

Po wielu nieudanych próbach, zwycięskie powstanie Kreteńczyków w latach 1896-1898 zmusiło Wielkie mocarstwa naciskać na sułtana, by przyznał autonomię Kreta. Doprowadziło to do powstania półautonomicznego państwa kreteńskiego z Książę Grecji Jerzy jak Wysoki Komisarz oraz Chania jako swoją stolicę.

Niepodległość i Unia

Autorytarna administracja Wysoki Komisarz szybko doprowadziły do konfliktu z wolnymi Kreteńczykami. Ich rewolucyjna i niespokojna natura ostatecznie doprowadziła do Therissos Revolution w 1905 roku. Przywódca rewolucji, Eleftherios Venizeloswcześniej brał udział w powstaniach przeciwko Otomany i w tym czasie był ministrem sprawiedliwości w rządzie księcia Jerzego. Rewolucja nie trwała długo, ale poparcie dla Wenizelosa stało się tak duże, że książę Jerzy podał się do dymisji, a wielkie mocarstwa wycofały swoje wojska z wyspy. Następnie odbyły się wybory, w których Wenizelos został niekwestionowanym przywódcą Niepodległego Państwa Kreteńskiego. Nieco później został wezwany do Grecji i został jej premierem w 1910 roku. W sumie został wybrany 8 razy i pełnił tę funkcję w latach 1910-1920 i 1928-1933. W 1913 r., z pomocą Venizelosa, udało mu się doprowadzić do upragnionego zjednoczenia Grecji. Kreta z Grecją została sfinalizowana. Traktat Londyński został podpisany, a sułtan Mohammed II zrzekł się swoich praw do wyspy. W grudniu tego samego roku grecka flaga została podniesiona na twierdzy Firkas w Chanii w obecności Eleftherios Venizelos oraz Król Konstantyn a Kreta stała się częścią Grecji.

Drugi świat

Znaczenie wolności dla Kreteńczyków i ich odporność na wszelkie zewnętrzne naciski stały się ponownie widoczne w 1940 roku podczas Druga wojna światowa. Dywizja Kreteńska wzięła udział, odnotowując wielkie sukcesy, we froncie albańskim przeciwko Włochom. Po zajęciu Grecji kontynentalnej przez Axis PowersKolejnym celem niemieckiej machiny wojennej była Kreta. Jej zajęcie stało się kwestią o strategicznym znaczeniu w wojnie, którą Niemcy prowadzili już w Afryce Północnej.

Bitwa o Kretę

Na Krecie pozostaje około 30 000 słabo wyposażonych brytyjskich żołnierzy i 12 000 nowo zwerbowanych, głównie greckich żołnierzy. Pomimo niewielkiej liczebności i we współpracy z miejscową ludnością, siły te są w stanie stawić opór niemieckim żołnierzom, którzy lądują na wyspie z powietrza. Bitwa o Kretę trwała zaledwie dziesięć dni, ale charakteryzowała się zaciętymi walkami i spowodowała ciężkie straty po obu stronach. Ostatecznie, wraz ze zdobyciem Maleme lotnisko w ChaniaNiemcy zdobyli stabilną bazę na wyspie i 30 maja ?Bitwa o KretęOkupacja niemiecka zakończyła się, a pozostałe siły alianckie opuściły wyspę i udały się do Egiptu. Niemiecka okupacja wyspy trwała cztery lata; okres, który jest napiętnowany ciągłym oporem miejscowej ludności wobec niemieckiego okupanta. Jak można było się spodziewać, Niemcy zareagowali brutalnie, aby zastraszyć i zdusić wszelkie próby oporu. Setki niewinnych, mężczyzn, kobiet i dzieci zostało straconych, a całe wioski dosłownie zniszczone. Reprezentatywne są przypadki Kandanos oraz Koustogerakos w zachodniej Krecie i Arvi w środkowej Krecie. Rozległa sieć oporu została również zorganizowana na wyspie przez brytyjskich agentów lądujących z Egiptu na jej południowym wybrzeżu. Niemiecki dowódca na wyspie, Generał KreipeZostał uprowadzony przez siły ruchu oporu w 1944 roku.

Historia współczesna

W XX wieku wyspa Kreta, ale głównie Heraklion, Rethymno oraz Chaniacharakteryzują się rozkwitem sztuki. Poeci i powieściopisarze, filolodzy, historycy i archeolodzy, tacy jak Ioannis Kondylakis, Nikos KazantzakisIoannis Mourellos, Lefteris Alexiou, Galatia Kazantzaki, Elli Alexiou, Stefanos Xanthoudidis, Nexhinos Polanioszaczęły dawać o sobie znać. Kolejnym ważnym kamieniem milowym w rozwoju kulturalnym Krety są wykopaliska z początku XX wieku, które wydobyły na światło dzienne unikalne zabytki i chwalebną przeszłość Krety. Kreta. W tym samym czasie widzimy ustanowienie jedynego Muzeum Archeologiczne w Heraklionie przed drugą wojną i Muzeum Historyczne Krety. Po 1960 r. muzea archeologiczne powstały również w Chania, Rethymno, Agios Nikolaos oraz Kissamos i małe kolekcje archeologiczne w Ierapetra, Archaniołowie, Gazi oraz Neapol. Odrodzenie w latach 60. przekształciło wyspę, która zaczęła doświadczać dobrobytu i dużego wzrostu populacji, choć nierównomiernie rozłożonego. Gwałtowne zmiany ostatnich 70 lat są największymi, jakich doświadczyła Kreta w całej swojej długiej historii. Tradycyjne sposoby uprawy ziemi zostały porzucone, a bydło, osły, muły i konie prawie zniknęły. Uprawa zbóż i roślin strączkowych zniknęła, populacja wiejska zmniejszyła się, miasta i miasteczka rozrosły się, a turystyka stała się dominującym zawodem.