Stanowisko archeologiczne Palekastro

Miasto minojskie

Duże, niezwykłe miasto z okresu minojskiego zostało odkopane w lokalizacji Roussolakosobok plaży Palekastro. Jego rozkwit przypada na okres późno minojski. Jednak ruiny Wczesny minojski i Średni minojski lat odkryto również groby i ossuaria zawierające dużą liczbę kości, które znaleziono w doskonałym stanie. Roussolakos znajduje się na wschodnim wybrzeżu Krety, w odległości 20 km od Sitiaw drodze do Vai.

Znaleziska pozwoliły antropologom, którzy zbadali kości, wyciągnąć przydatne wnioski na temat budowy ciała Minojczyków; według ich ustaleń Minojczycy mieli średnio 1,60 m wzrostu (mężczyźni) i 1,50 m (kobiety).

Centralna droga, która przecinała cztery pionowe mniejsze ulice, dzieliła miasto na dziewięć sektorów, które według jednej z opinii mogły być zamieszkane przez taką samą liczbę klanów. Domy wychodzące na główną drogę miały imponujące fasady, a sprawny system kanalizacyjny docierał do wszystkich sektorów. Najbardziej wyróżniający się dom w sektorze B zawierał główną salę z czterema kolumnami, kuchnię, umywalkę, studnię, domową świątynię, łaźnię, magazyn oliwy z oliwek i instalację do tłoczenia oliwy. Liczne Kamares Ware Znaleziono również naczynia, amfory, lampy, słoje do przechowywania itp. Główne hale, takie jak ta znaleziona w sektorze B, oraz liczne godne uwagi artefakty zostały również odkopane w innych sektorach miasta, podczas gdy w jednym z sektorów znaleziono prasę do winogron. Życie w minojskim mieście w Palekastro ustał nagle, tak jak to miało miejsce w Zakros i inne osady na Krecie, około 1500 rpne. Było to spowodowane ogromną erupcją wulkanu Thera (Santorini)co prawdopodobnie spowodowało katastrofalne tsunami.

Sanktuarium Zeusa Dytejskiego

Sanktuarium Zeus Dictaeański, słynny w czasach starożytnych, został odkryty w jednym z sektorów starożytnego Palekastro. Zeus był tam czczony od okresu geometrycznego aż do podboju rzymskiego. Fragmenty płyty, na której znajduje się Hymn do Dictaean lub Kredowy Zeus (= Zeus urodzony na Krecie) został wpisany, zostały również odkopane. Uważa się, że jest to pierwszy hymn poświęcony bóstwu w całym starożytnym świecie; uważa się również, że zasadniczo jest to hymn do Pokój i życie.

Fragmenty dużej kamiennej płyty, na której zarejestrowano Hymn do Zeus Dictaeański (znany również jako Hymn Kourites) zostały znalezione rozrzucone w pobliżu ruin Sanktuarium Dictaeanw starożytności Palekastro. Ta płyta z lokalnego ciemnoszarego wapienia (tytanolit) jest zapisany po obu stronach. Hymn był śpiewany przez nagich, noszących tarcze młodzieńców, którzy naśladowali Kourytów, dobroczynne młode demony, które według Mitologia greckaopiekował się i chronił święte niemowlę Zeus. Hymn ten był zasadniczo inwokacją do młodego boga, śpiewaną corocznie i proszącą go o obdarzenie ziemi płodnością i pomoc w rozwoju stad. Hymn był częścią pewnych rytuałów inicjacyjnych, które oznaczały przejście chłopców z okresu dojrzewania do dorosłości i ich wejście w ciało obywateli. Fragmenty figurki ze złota i kości słoniowej (znanej jako Palekastro Kouros) zostały również znalezione w sanktuarium. Jest ono uważane za arcydzieło sztuki minojskiej i można je zobaczyć w Muzeum Archeologiczne Sitia.