Archeologische site van Palekastro

De Minoïsche Stad

Een grote, opmerkelijke stad uit de Minoïsche tijd werd opgegraven op de locatie van Roussolakosnaast het strand van Palekastro. Het floreerde in de Late Minoïsche periode. Echter, ruïnes van de Vroeg-Minoïsch en de Midden-Minoïsch jaren werden ook blootgelegd, voornamelijk graven en ossuariums die een groot aantal botten bevatten die in uitstekende staat werden aangetroffen. Roussolakos ligt aan de oostkust van het eiland Kreta, 20 km van Sitiaop weg naar Vai.

Dankzij de vondsten konden antropologen die de botten onderzochten nuttige conclusies trekken over de lichaamsbouw van de Minoïsche mensen; volgens hun bevindingen hadden de Minoïers een gemiddelde lengte van 1,60 m (mannen) en 1,50 m (vrouwen).

Een centrale weg die vier verticale kleinere straten kruiste, verdeelde de stad in negen sectoren die, volgens één mening, mogelijk bewoond werden door een gelijk aantal clans. De huizen aan de hoofdweg hadden imposante gevels en een efficiënt rioleringssysteem bereikte alle sectoren. Het meest prominente huis van sector B bevatte de grote hal met vier zuilen, een keukengedeelte, een lustrumbassin, een waterput, een huiselijk heiligdom, een bad, een opslagruimte voor olijfolie en een oliepersinstallatie. Talrijke Kamares Goederen vaten, amforen, lampen, voorraadpotten enz. werden ook gevonden. In andere sectoren van de stad werden hoofdzalen zoals die in sector B en talrijke opmerkelijke artefacten opgegraven, terwijl in een van de sectoren een druivenpers werd gevonden. Het leven in de Minoïsche stad Palekastro stopte abrupt, zoals in Zakros en de andere nederzettingen op Kreta, rond 1500 voor Christus. Dit was het gevolg van een enorme uitbarsting van de vulkaan van Thera (Santorini)die mogelijk een catastrofale tsunami veroorzaakte.

Heiligdom van Dictaeïsche Zeus

Een heiligdom van Dictaeïsche Zeus, beroemd in de oudheid, werd ontdekt in een van de sectoren van het oude Palekastro. Zeus werd er vereerd van de Geometrische periode tot de Romeinse verovering. Fragmenten van een plaat, waarop de Gezang naar Dictaeïsch of Zeus uit het Krijt (= in Kreta geboren Zeus) was gegraveerd, werden ook opgegraven. Men gelooft dat dit de eerste hymne is die aan een godheid is gewijd in de hele oude wereld; men gelooft ook dat het in wezen een hymne is aan Vrede en leven.

De fragmenten van de grote stenen plaat die de Gezang naar Dictaeïsche Zeus (ook bekend als de Hymne van de Kourites) werden verspreid gevonden bij de ruïnes van de Dictaeaans heiligdomin de oudheid Palekastro. Deze plaat van plaatselijke donkergrijze kalksteen (titanolithos) staat op beide zijden. De hymne werd gezongen door naakte schilddragende jonge mannen die de Kourites imiteerden, de welwillende jonge demonen die volgens Griekse mythologieverzorgde en beschermde het heilige kind Zeus. Deze hymne was in wezen een aanroeping van de jonge god, die jaarlijks werd gezongen en waarin hem werd gevraagd vruchtbaarheid te schenken aan het land en de kuddes te helpen gedijen. De hymne maakte deel uit van bepaalde inwijdingsrituelen die de overgang markeerden van jongens van adolescentie naar volwassenheid, en hun intrede in het lichaam van burgers. Fragmenten van een gouden en ivoren beeldje (bekend als de Palekastro Kouros) werden ook gevonden in het heiligdom. Het wordt beschouwd als een meesterwerk van Minoïsche kunst en is te zien in de Archeologisch Museum van Sitia.