Ideon Andron

Jaskinia Ideon Andron jest uważana za świętą jaskinię Kreteńczyków i była znana w całym świecie hellenistycznym w starożytności, a także wielkim centrum kultu i duchowej inicjacji. Jaskinia znajduje się po zachodniej stronie Płaskowyż Nidau podnóża stromego zbocza, 1.538 metrów w górę.

Według Mitologia grecka, ZeusTutaj urodził się władca wszystkich bogów olimpijskich. Odosobnione miejsce było ważne, a jego krzyki przykryte dźwiękami bębnów i zbrojnymi tańcami Idaean Dactyls (Idaioi Daktyloi), mitycznych demonów w służbie matki bogów, Rheaczęsto utożsamiany z ?urites i Korybantes.

Informacje potwierdzające znaczenie tej jaskini jako miejsca kultu pochodzą już z XV wieku p.n.e.. Jej reputacja rozprzestrzeniła się w świecie hellenistycznym, stając się jednym z najważniejszych ośrodków studiów religijnych w starożytności. Ceremonie oczyszczania i inicjacji przyciągały wielu czcicieli, wśród których byli wielcy greccy filozofowie Epimenedes oraz Pitagoras. Ceremonie inicjacyjne odbyły się w AdytonJest to część jaskini znajdująca się wysoko na zachodniej ścianie głównej sali, naprzeciwko ogromnego wejścia. Uroczystości na cześć Zeus były związane z regeneracją przyrody na wiosnę. Przy wejściu do jaskini można zobaczyć ołtarz ofiarny z ciosanej skały. Znaczenie jaskini potwierdzają również liczne znaleziska z wykopalisk, takie jak broń i przedmioty użytkowe, miedziane i gliniane figurki, artefakty wykonane z kości i kości słoniowej, trójnogi i kotły, miedziane tace, bębny i tarcze z wyszukanymi przedstawieniami. Obecnie wszystkie te przedmioty są przechowywane w Muzeum Archeologiczne w Heraklionie.

Pierwsze badania archeologiczne zostały przeprowadzone przez włoskiego archeologa Federico Halbherrafter w 1884 roku, kiedy pasterz z Anogia znaleźli pierwsze starożytne artefakty w jaskini. Później wykopaliska zostały przeprowadzone przez Stefanos XanthoudidesPaul Faure i Spyros Marinatos. Jaskinia jest również związana z nowszymi tradycjami ludowymi tego obszaru, takimi jak tradycja Charidimos i jego żony, którą przypadkowo zabił podczas polowania na zalesionym terenie. Mount Ida. Giannis Sakellarakis jest archeologiem, który prowadził systematyczne wykopaliska na tym terenie, począwszy od 1983 r., i w znacznym stopniu przyczynił się do zrozumienia znaczenia tego miejsca. Ideon Andron. Powiedział o tym:

?? Niezliczone ofiary wotywne, wykonane z najcenniejszych materiałów, takich jak złoto, srebro, miedź, kość słoniowa, kamienie półszlachetne, a także fajans, kryształ górski, szkło, kość i glina, wszystkie w wielkiej różnorodności, garnki i naczynia, monety, pieczęcie i biżuteria, można porównać tylko z tymi oferowanymi w innych sanktuariach panhelleńskich. Słynne tarcze z brązu z Ideon Andron są zaliczane do najwspanialszych dzieł sztuki starożytnego świata. Wiele z nich jest importowanych z Egiptu i Syro-Palestyńczyk wybrzeża, a także z obszarów położonych jeszcze dalej na wschód. Rzemieślnicy z północnych Syria pracował przy budowie tronu z kości słoniowej Zeusktóry według legendy był widziany przez Pitagoras. Tysiące czcicieli trzymało w rękach lampy naftowe, które zostały wykonane w różnych kreteńskich warsztatach, a być może także w innych warsztatach w innych krajach. Korynt, Attyka, Włochy oraz Egipt.

W Ideon AndronDowody na istnienie życia zaczynają się pod koniec 4 tysiąclecia p.n.e., w okresie Okres późnego neolitui od tego czasu trwa nieprzerwanie. Oczywiście sanktuarium miało swoje ważne momenty: w Późny minojski I (XVI w. p.n.e.), w Okres geometrycznyw VIII wieku p.n.e. i w czasach rzymskich. Nawet w czasach rzymskiego cesarza Julian Apostata (IV wiek n.e.), pewien Pluton podobno chwalił się, że został wtajemniczony w misteria Ideon Andron. W II tysiącleciu p.n.e. kult skupiał się na minojskim bogu roślinności, który, jak wierzono, umierał i rodził się ponownie każdego roku; dlatego też jego potomek, bóg Cretagenus Zeus (= Zeus urodzony na Krecie), chociaż dla wszystkich innych Greków był uważany za nieśmiertelnego, dla Kreteńczyków odchodził co roku w Ideon Andron i odrodzić się na nowo. Tak jak w naturze, kiedy całe życie kończy się zimą, by narodzić się ponownie wiosną?