58-59 Rouvas ? Górskie Schronienie z Dębu ? Asites

The wąwóz Rouvas, znany również jako Agios Ioannis od pobliskiego klasztoru, znajduje się w południowej części Krety, około 45 km od stolicy. Heraklion. Wioska Rouvas położony między Zaros oraz Gergeri nadał również swoją nazwę pobliskiemu lasowi Rouvas. Bardzo ważny ekosystem z ostrokrzewami, sosnami, platanami i cyprysami po południowo-wschodniej stronie. Zakres psiloritisnajwyższa góra na wyspie.

Trasa E4 w kierunku wioski Asites to piękny szlak pod górę z przepięknymi widokami na dolinę poniżej.

Trasa E4 z Rouvas do Asites (przez Mountain Shelter of Oak)

Od klasztor Agios Ioannis (1), jedziemy drogą gruntową, która przechodzi przez południowo-wschodni narożnik las Rouvas, w kierunku wschodnim. Następnie wspina się po wschodnim zboczu i po 4,5 km (około 1 godziny i 35 minut) prowadzi nas na wysokość 1.300 m, gdzie rozdziela się (2) na dwie odnogi, północną i południową. Południowa odnoga prowadzi do wioski Gergeri.

Wybieramy północną odnogę i po 1900 m dochodzimy do niewielkiego płaskiego obszaru z cysterną (3) po naszej prawej stronie. Zaraz potem docieramy do dwóch odgałęzień w prawo, które ignorujemy. Kontynuujemy jazdę główną nieutwardzoną drogą przez około 300 m, aż dotrzemy do płaskowyżu i odgałęzienia w prawo (4). Następnie skręcamy w prawo (na wschód), przez rzadką roślinność wiecznie zielonych dębów. Po 5 minutach polna droga prowadzi nas daleko w głąb płaskowyżu, gdzie wśród charakterystycznych skał i dębów widać studnię i kilka koryt do pojenia (5). Woda ze studni nie nadaje się do picia.

Od tego miejsca zaczynamy wspinać się wzdłuż niewielkiego wąwozu, na zachodnim zboczu szczytu Gyristi. Początkowo idziemy wśród dębów i krzewów, które stopniowo się przerzedzają. Ścieżka nie jest łatwa do rozpoznania, jednak znaki i czerwone oznaczenia wskazują właściwą drogę. Po około godzinie podejścia (około 1.100 m) docieramy do siodła (6) na wysokości 1.620 m, na północ od szczytu Gyristi (1.774 m). Odległy widok na miasto Heraklion na wschodzie, a także na całą kotlinę i las Rouvas, na zachód, zapiera dech w piersiach. Jeśli będziemy kontynuować na północ, wzdłuż grzbietu, przez około 1 godzinę i 30 minut, dotrzemy do szczytu szczytu Koudouni. Z przełęczy zaczynamy schodzić wschodnim zboczem, podążając za wąwozem.

Po naszej lewej stronie widzimy dużą jaskółczą dziurę. Przechodzimy przez całkowicie nagi, skalisty obszar i po około 35 minutach natrafiamy na kolejny jaskółczy otwór, po naszej prawej stronie. Idziemy wzdłuż północnej krawędzi jaskółczego dołu i kontynuujemy wspinaczkę w kierunku północno-wschodnim; po około 10 minutach docieramy do małego płaskiego obszaru. Kontynuujemy wspinaczkę w kierunku północno-wschodnim, aż dotrzemy do charakterystycznej skały z wyrytą strzałką wskazującą kierunek (7). Z tego miejsca podążamy dość wyraźną ścieżką, która biegnie wzdłuż zagłębienia zbocza w kierunku południowo-wschodnim, a po około 35 minutach docieramy do punktu wyjścia. Schronisko górskie klubu alpinistycznego w Heraklionie pojawia się poniżej.

Kontynuujemy, aż dotrzemy do małego źródła wody obok charakterystycznego dębu, który dał swoją nazwę okolicy (Prinos = dąb). Od źródła idziemy dalej na południe przez 2 minuty, aż dotrzemy do schroniska na wysokości 1100 m (8). Od źródła podążamy ścieżką, która schodzi na niewielki płaskowyż, przechodzi przez niewielką kępę dębów i zaczyna podążać niewielkim wąwozem.

Po około 600 m (20 minutach) zejścia, idziemy wzdłuż małego ogrodzenia granicznego i docieramy do końca polnej drogi (9), którą podążamy. Początkowo nieutwardzona droga kieruje się na południe; ignorujemy lewą boczną drogę, śledzimy łuk w kierunku północnym, a następnie docieramy do małego strumienia (10). Od tego momentu podążamy dalej asfaltową drogą. Łagodnie schodzimy wśród gajów oliwnych w kierunku wschodnim, ignorując boczne drogi. Po 3 km docieramy do głównej drogi, na południe od wioski Ano Asites (11).