Stanowisko archeologiczne Mochlos

Stanowisko archeologiczne Mochlos

Also available in English German French Italian Dutch Polish

Mochlos to mała wioska w Zatoka Mirabello u wybrzeży północno-wschodniego Kreta. Amerykański archeolog R. B. Seager odkryty Mochlos w 1907 roku, na polecenie miejscowego rybaka. W następnym roku rozpoczął wykopaliska na małej wyspie i odkopał 20 zbiorowych grobowców i około 12 domów. W 1955 r, J. Leatham oraz S. Hood odkryli rzymskie zbiorniki rybne na brzegu naprzeciwko wyspy, podczas podwodnego badania. Tutaj potwierdzili hipotezę, zgodnie z którą wyspa Mochlos była w rzeczywistości częścią półwyspu w epoce brązu.

Jak stwierdzono w ustaleniach wykopaliskowych, wyspa Mochlos stał się jednym z najważniejszych ośrodków Cywilizacja minojska. Równina położona na kontynencie, po drugiej stronie wyspy, zapewniała bogatą produkcję rolną. Wąski pas lądu, który łączył wyspę ze stałym lądem, tworzył dwa naturalne porty, które zapewniały bezpieczne kotwiczenie w każdych warunkach pogodowych. Jako ważna pośrednia stacja handlowa, Mochlos importowany obsydian z wyspy Milos i inne surowce ze Wschodu, które były następnie wysyłane do pozostałej części Krety. Odkrycie srebrnej pieczęci cylindrycznej z Mezopotamia (północna Syria) z około XVIII wieku p.n.e., dowodzi znaczenia Mochlos jako port. Złota biżuteria, kamienie pieczętne i słynne kamienne naczynia z Mochlos (wiele z nich znaleziono w grobowcach) zostały wykonane w dzielnicy rzemieślniczej.

Stanowisko archeologiczne Mochlos

Po upadku większości osad minojskich z powodu erupcji wulkanu Thera (Santorini)miasto Mochlos zostało przebudowane, a nawet rozbudowane. Nowe miasto posiadało centralne drogi i mniejsze ulice, które dzieliły je na dzielnice. Domy były budowane na różnych poziomach, dostosowując się do nachylenia terenu i miały dwie, a nawet trzy kondygnacje. Ostatnią fazą ekstensywnej okupacji wyspy Mochlos jest fortyfikacja z I wieku p.n.e.. Fortyfikacja została wzniesiona po północnej i wschodniej stronie wyspy, a jej budowa była być może wysiłkiem Hierapytna (starożytny Ierapetra), aby ustabilizować swoją obecność na północnym wybrzeżu Kreta.

Wyspa nie jest zamieszkana, a jedynym sposobem na dotarcie do niej jest pływanie lub łódź. Odwiedzający mogą wynająć jedną z nich w nadmorskim miasteczku.

 

pl_PLPL