Kretenzische kaas

Kaas wordt op Kreta op elk uur van de dag gegeten, van 's ochtends vroeg tot middernacht, als bijgerecht of als hoofdingrediënt, als voorgerecht of als dessert. Op een formele bijeenkomst of aan de familietafel is geen Kretenzische maaltijd compleet zonder kaas. Kretenzers nemen hun watermeloen met feta, hun honingdauw met graviera en consumeren mizithra met honing!

De waarde van kaas als voedingsmiddel was in het oude Griekenland zo groot dat ze het een ?geschenk van de goden?. De eerste vermelding van melk van een wilde geit of schaap als voedsel komt van Griekse mythologie. Zeus werd als baby door zijn moeder meegenomen Rhea naar een grot op De berg Dikte op Kreta uit angst voor zijn moorddadige vader, Kronos. Daar werd hij grootgebracht door een geit (Amalthea) op een dieet van zuivelproducten.

De veeteelt op Kreta is sindsdien nauwelijks veranderd. De veeteelt op Kreta is sindsdien nauwelijks veranderd. De veeteelt is gebaseerd op kleinere dieren, geiten en schapen, niet op koeien, ze zijn scharrelkippen of ze staan op stal (in de mandra) en hun voedsel bestaat bijna uitsluitend uit wilde kruiden en struiken. De traditionele kaas wordt niet alleen gezien als iets om te eten, maar ook als een substantie die in zijn smaak getuigt van de planten, de smaakvoorkeuren en de levensstijl die heersten op de plek van herkomst.

Anthotiros

Anthotiros wordt gemaakt van een mengsel van wei en verse schapen- of geitenmelk; het wordt langzaam een samenhangende massa met een hoog vloeistofgehalte van ongeveer 70% en is slechts licht zout; naarmate het droogt (met de tijd en de toevoeging van zout) wordt het nog harder. Als hij volledig droog is, heeft hij een vetgehalte van minstens 65%. Als het rijp is, ziet de buitenkant eruit alsof er as op is gegooid. Het woord voor as (athos) kan bijdragen aan de naam. Een andere mogelijke oorsprong van de naam kan afkomstig zijn van anthos wat "bloesem" betekent. Het is het meest geschikt om te raspen op een pastagerecht, zoals spaghetti.

Galomizithra

Galomizithra is een heel eenvoudige vorm van kaas; aan de melk wordt een natuurlijk middel toegevoegd dat de melk doet stremmen. De kaas wordt voornamelijk voor huishoudelijk gebruik gemaakt en is minder geschikt voor transport naar de markt. Galomizithra heeft dezelfde textuur en smaak als de lokale mizithra uit Chania, of Kretenzische zure kaas (xinomizithra): erg lekker, met een zacht zuurtje? ideaal voor een dakos!

Graviera

Graviera wordt vaak gemaakt van geitenmelk, maar de beste kwaliteit wordt alleen van schapenmelk gemaakt. Het is rijk, vol boter en melkeiwitten: 38% vocht, 38,4% vet en 1,5% zout. Met een sterke smaak en iets aan de zoute kant, lijkt het meestal op cheddar naar Britse smaak. Een wiel van graviera kan tussen de 5 en 25 kilo wegen. Het kan gewoon gegeten worden, met fruit of brood, gekookt in taarten en andere gerechten, en als saganaki (gepaneerd en gefrituurd).

Pichtogalo van Chania

Een eenvoudige, alledaagse kaas uit de Chania regio: het lijkt qua textuur op yoghurt en heeft een licht scherpe smaak. Het kan gemaakt worden van schapenmelk of een mix van schapen- en geitenmelk. Als het vers is, heeft het een vochtgehalte van 65%, als het droog is, is het vetgehalte 50%, eiwit 16-20% en zout 1%. Je kunt het het beste zelf eten of in taarten (bougatsa a la Chania).

Kefalotiri

Een stevige en compacte kaas met een donkerder gele kleur die in veel delen van Griekenland wordt gemaakt van schapenmelk of een mix van schapen- en geitenmelk. De kaas heeft een laag vochtgehalte van 38%, met slechts 40% vet en veel zout. De smaak is zout, sterk en zelfs pikant, en enigszins vet. Perfect om over pastagerechten te raspen.

Malaka/Zacht van Chania

Dit is een wrongel, de eerste stap in het maken van een soort graviera-kaas. Kneedbaar, goed gemengd en uitstekend geschikt voor taarten. Vooral de Chania tarte Met zijn vulling van kazen, lamsvlees en groene munt.

Mizithra

Een Griekse kaas die in veel gebieden van het land te vinden is en die wordt gemaakt van de wei van elke andere kaas. Verse melk wordt toegevoegd aan de wei en het hele mengsel wordt vervolgens opnieuw verhit in een pot, waardoor een zachte en frisse kaas met een neutrale noot ontstaat. Verse kaas bevat veel vet en moet dus met mate worden gegeten als je op dieet bent. Hij zit ook vol vocht, tot 70%; zelfs droog bevat hij 50% vet. Bij het bakken is het een uitstekende vulling voor kleine zoete taarten. Het is een uitstekende begeleider van vers fruit en werkt even goed als aperitiefhapje of als dessert met een drupje honing.

Xigala van Sitia

Een kaas met een romige textuur die alleen te vinden is in Oost-Kreta. De smaak lijkt op die van xinomizithra en Pichtogalo ChanionRijk, licht scherp en fris.

Xinomizithra

Xinomizithra is een exclusief Kretenzisch product. Om het te maken wordt wei gemengd met verse melk (een mix van schapen- en geitenmelk) en 24 uur in een natuurlijk warme omgeving gelaten om te verzuren of te "draaien". Het heeft 50% vocht, slechts 23% vet, 15% eiwit en 2% zout. Het meest geschikt voor taarten en diëten.

Staka

Staka houdt het midden tussen kaas en yoghurt en is een heel ander zuivelproduct. Als de melk vers is, wordt de bovenkant opgevangen en licht gezouten. Als er genoeg van deze laag is opgevangen, wordt het een paar uur op laag vuur verwarmd. Er wordt ook een beetje bloem toegevoegd dat het eiwit van het vet scheidt. Het vet wordt afgeroomd en apart gehouden: dit is de beroemde stakovoutiro en kan net als boter worden behandeld. De dikke eiwitmassa die overblijft is de juiste staka. Je kunt het gebruiken om eieren te koken, op spaghetti te doen, Kretenzische pilaf of in taarten.

Tirozouli

Een traditionele kaas van schapen- en geitenmelk die tegenwoordig zelden op de markt te vinden is. Als je op zoek bent naar verse tirozouliHet is het beste om vrienden te worden met een herder. Tirozouli wordt gekookt, gestold door toevoeging van een zuur/azijn of het sap van vijgen in plaats van stremsel. Het is licht gezouten, of helemaal niet, met een kneedbare consistentie.