Oude Aptera

Oude Aptera was een van de belangrijkste en machtigste stadstaten van West-Kreta. De ruïnes zijn te zien op de rotsachtige heuvel die het landschap ten zuidoosten van Kreta domineert. Souda baai, boven de nationale weg die Chania naar Heraklion (16 kilometer van Chania). De opmerkelijke omvang van het gebied dat door deze ruïnes wordt bedekt, is tekenend voor de macht die Aptera had tijdens zijn hoogtepunt.

Volgens een verhaal is de stad vernoemd naar de mythologische koning Pteras of Apterasdie, volgens de legende, degene was die de tempel van Apollo op Delphiin 1800 voor Christus. Volgens een andere versie van het verhaal dankt de stad haar naam aan de Sirenen, die hun vleugels verloren door hun verdriet, toen ze werden verslagen door de Muzen in een wedstrijd. Het oude Griekse woord "ptero" betekent "pluim" geeft ons "aptero" of "vleugelloze". Zonder hun vleugels vielen de Sirenen in zee en veranderden in de kleine eilandjes die nu bekend staan als Lefkesdie te zien is in de baai van Souda.

De uitstekende, natuurlijk versterkte ligging van de stad bleek ideaal en droeg ertoe bij dat het het belangrijkste commerciële en politieke centrum van West-Kreta werd. Aptera controleerde de maritieme activiteiten in de baai van Souda door middel van zijn twee havens, Minoa (huidig Marathi) en Kissamos (onder Kalami dorp). De stad werd beschermd door uitgebreide Cyclopische muren.

De bezetting van het gebied begon in de pre-Helleense jaren en ging door tot de Eerste Byzantijnse periode. De stad bereikte haar hoogtepunt tijdens het Hellenistische tijdperk (4e-3e eeuw v.Chr.) toen ze haar eigen munteenheid sloeg.

Tijdens deze periode was Aptera een van de belangrijkste en rijkste maritieme, handels- en productiecentra van Kreta. Archeologische vondsten tonen aan dat de stad onder andere opmerkelijke werkplaatsen had voor de productie van wapens. Men gelooft dat de schepen lokale goederen naar Zuid-Italië vervoerden (Magna Graecia), naar andere steden in de Helleense wereld en naar het Oosten en vergaarde zo rijkdom. In de Romeinse periode nam het belang van Aptera af en werd de economie agrarisch. Tijdens de Byzantijnse jaren werd het nog steeds bewoond en was het een bisdom, ondanks het feit dat het veel van zijn vroegere macht had verloren. Een aardbeving in de 7e eeuw en de aanvallen van de Saraceense piraten, iets later, maakten een definitief einde aan het bestaan, ongeveer tussen 820 en 830 na Christus.

In latere jaren werd de Klooster van Agios Ioannis Theologos (Johannes de Theoloog) werd opgericht op de plaats van de oude stad en functioneerde tot de jaren 1960; het werd voor het eerst genoemd in officiële documenten in 1181. Het fort dat ten noordwesten van de archeologische site te zien is, werd gebouwd tijdens de Turkse bezetting.

De archeologische site is tegenwoordig open voor bezoekers en de ruïnes van de stad onthullen haar vroegere grootsheid en macht. De prachtige Romeinse gewelfde cisternen, die nog steeds in uitstekende staat verkeren, domineren de site. De cisternen werden ooit gebruikt om de privé- en openbare baden (iets westelijker gelegen) van water te voorzien.

Aptera werd omringd door Cyclopische muren die zich uitstrekten rond het rotsplateau waarop de stad was gebouwd. Een deel van de muren is vandaag de dag nog over (meer dan 4 kilometer lang). Er zijn opgravingen gedaan van een kleine tempel, een groot woonhuis met een zuilenhof, een necropolis met uitgehouwen graven (ten westen van Aptéra) en een theater. Van het theater zijn het auditorium (koilon = zitgedeelte), het orkest en de eerste rijen zitplaatsen blootgelegd.

Het klooster van Agios Ioannis Theologos is ook te zien, gedeeltelijk gerestaureerd, in het midden van de archeologische site. Ten noordwesten van het klooster ligt een Turks fort, dat onderdak biedt aan culturele evenementen elke zomer.

Bezoekuren/informatie

Woensdag - Zondag: 08:00-18:30 PM

Maandag - gesloten

*Openingstijden onder voorbehoud.