Osada minojska w Karfi

Karfi jest szczególnie ważną starożytną osadą minojską po wschodniej stronie siodła Ambelos (Seli). Osada została zbudowana po wschodniej stronie szczytu Karfi i pokrył cały płaski obszar pomiędzy szczytami Mikri Koprana oraz Megali Koprana. Według archeologów zamieszkiwało ją około 3.500 osób.

Stanowisko archeologiczne znajduje się 50 km od Heraklion i 44 km od Agios Nikolaos na wschodzie. Nazwa Karfi to współczesna nazwa, nadana lokalizacji ze względu na kolczaste formacje skalne na szczycie szczytu (karfi = gwóźdź w języku greckim). Starożytna nazwa tego miejsca nie jest znana. Karfi jest również częścią E4 Europejski długodystansowy szlak pieszy. Można do niego dotrzeć pieszo z wioski Tzermiado podążając ścieżką przez płaskowyż Nissimos.

Uważa się, że osada została założona przez ludność minojską, która musiała uciekać na obszary górskie, ponieważ była prześladowana przez Dorycki plemion, które najechały wyspę. Zostało założone około 1100 r. p.n.e., choć w tym samym miejscu istniało już sanktuarium szczytowe. Archeologiczne znaczenie tego miejsca zostało początkowo zauważone przez Arthur Evansktóry jest najbardziej znany ze swojego odkrycia Knossos. Jednakże, rozliczenie Karfi została odkryta przez angielskiego archeologa John Pendlebury. Jednym z najbardziej niezwykłych znalezisk z tego miejsca jest figurka bogini. Jej ramiona są uniesione w pozycji modlitewnej lub błogosławieństwa, ma rurkowaty tułów, nieruchome nogi i ptaka na głowie. Nie znaleziono żadnych innych ważnych znalezisk, prawdopodobnie ze względu na fakt, że osada nie została zniszczona nagle, ale stopniowo opuszczona. W rezultacie większość mieszkańców najprawdopodobniej zabrała ze sobą swój dobytek. Brukowane alejki osady, które przywodzą na myśl dzisiejszą architekturę, którą można zobaczyć w wioskach wschodniej Krety, są dość interesujące. Starożytna osada była zaopatrywana przez pobliskie Vitsilovrisi źródło, znane również jako "źródło sępów?"; musiało ono wtedy dostarczać większą ilość wody niż obecnie.