Starożytne Lissos
Lissos był portem starożytnego Elyros. Jej przedhelleńska nazwa sugeruje, że była zamieszkana na długo przed wynalezieniem przez Dorów. Naturalny port i obecne źródła lecznicze pomogły Lissos kwitną w dużym stopniu, głównie podczas Dorianw Hellenistyczny i Roman okres.
Lissos Założyło potężną flotę handlową, a także posiadało sanktuarium Asklepiosa. W ten sposób miasto zdołało zgromadzić bogactwo i było jednym z niewielu w Europie. miasta na Krecie która wybijała złote monety. Lecznicze wody źródła, które istnieje do dziś w TemeniaSkłoniło to do założenia w mieście sanktuarium Asklepiosa. Świątynia, która była zgodna z porządkiem doryckim, została zbudowana z wapienia. Podczas wykopalisk odkopano dużą liczbę statuetek, co sugeruje znaczenie sanktuarium. Te statuetki, z których większość została znaleziona bez głowy, można dziś zobaczyć w Muzeum Archeologiczne w Chaniiwraz z poważnie rozdrobnionym posągiem Asklepios.
20 znalezionych statuetek było głównie ofiarami dla Asklepiosdo Hygeia (bogini zdrowia) i do Plouton. Złoty wąż, na którym widnieje napis A?K?A? (ASKLAS), od którego pochodzi nazwa Asklepios (= bóg węży), jest zaliczany do najbardziej niezwykłych znalezisk z tego miejsca. Należy tutaj zauważyć, że żywe węże były trzymane we wszystkich sanktuariach Asklepios. Prawdopodobnie odgrywali oni aktywną rolę podczas niektórych rytuałów wywodzących się z minojskich ceremonii religijnych.
Podłoga świątyni została pokryta mozaikami o wyjątkowym kunszcie, na których przedstawiono meandryczne wzory i różne zwierzęta. Ponadto istnienie teatru, akweduktu i gorących łaźni wskazuje na wysoki status miasta w okresie rzymskim. Dobrobyt ten prawdopodobnie utrzymywał się w czasach bizantyjskich, biorąc pod uwagę duże rozmiary dwóch wczesnochrześcijańskich bazylik, które stały w okolicy. Kaplica Agios Kirikos również stał w tym samym miejscu, w którym Święty Bema (platforma, która wchodzi do świętego, zamkniętego obszaru kościoła prawosławnego).
Lissos został najprawdopodobniej opuszczony po wyzwoleniu Kreta po podbojach muzułmańskich między VII a IX wiekiem naszej ery.