Grote roofvogels op Kreta

Het eiland Kreta is een habitat van een reeks zeldzame soorten en andere grote roofvogels. De bergketens, kloven en de algemene morfologie van het terrein bieden voldoende ruimte en veilige nestplaatsen voor deze vogels. In het algemeen, Kreta Het is een uitstekende bestemming om vogels te kijken, want het verwelkomt zowel grote roofvogels als trekvogels die komen broeden of rusten.

Laten we eens kijken naar enkele van de grote roofvogels die u waarschijnlijk op Kreta zult zien. 

Lammergier (Gypaetus barbatus)

De lammergier, ook bekend als de Lammergeier is de zeldzaamste gier die in Europa en de rest van de wereld voorkomt. Mediterrane habitat. Hij is de grootste van alle lokale roofvogels en meet van snavel tot staartpunt meer dan 1,10 m, met een spanwijdte van meer dan 2,50 m; hij weegt echter relatief weinig: slechts 5-8 kg, afhankelijk van het mannetje of vrouwtje. Zijn welzijn is een punt van zorg in de EU en het dier wordt beschermd bij Richtlijn 79/409/EEG (bijlage 1). Hij staat ook op de lijst van met uitsterven bedreigde soorten in de Europese en Griekse rode databoeken van bedreigde gewervelde dieren.

Kreta herbergt momenteel de enige levensvatbare populatie in Griekenland, met slechts 4 broedparen en een populatie van niet meer dan 25 exemplaren. De achteruitgang van de soort is de laatste twee decennia dramatisch geweest, vooral sinds het eind van de jaren negentig. De vogelpopulatie is verspreid over het hele Kretenzische gebergte (13 bekende domeinen), maar met uitzondering van de 4 broedparen zijn ze allemaal ongebonden en solitair. Kokalas (wat "botten" betekent) is de naam die plaatselijk aan de soort wordt gegeven; een passende naam omdat hij hoofdzakelijk alleen botten eet. De gemiddelde territoriumgrootte is ongeveer 350 vierkante kilometer, waarbinnen elke vogel zijn dagelijkse rantsoen zoekt. De nesten bevinden zich hoog, tussen 350-1500 m hoogte, altijd in kleine grotten in verticale rotswanden.

Vale gier (Gyps fulvus)

De vale gier is een andere grote roofvogel die in de Kretenzische bergen voorkomt. De bergen bieden een belangrijk ecosysteem en een grote voedselvoorraad. U kunt er grote concentraties (tot 40 à 50, vooral in de zomer) zien die op zoek zijn naar voedsel. De vogels broeden in kolonies en nestelen in berggebieden waar de zwermen overwinteren. Zo ontsnappen ze aan de slechtste weersomstandigheden en blijven ze toch in de buurt van een voedselbron.

Steenarend (Aquila chrysaetos)

De Kretenzische bergen vormen opnieuw een belangrijke habitat voor de voortplanting en het behoud van de steenarend. Deze vogels staan onder zware druk van de mens; het enige wat de soort in relatief goede conditie houdt is de relatieve overvloed van hun prooi (voornamelijk patrijzen). Ze zijn typisch te vinden in de bredere regio van PsiloritisDe bergketens zijn verdeeld in vier gebieden die ze bewonen, de NE, E, SE en W flanken. Broedparen houden de gebieden E en ZO bezet, terwijl in de andere twee gebieden onvolwassen vogels of solitaire volwassenen worden gezien.

Havikarend (Hieraaetus fasciatus)

Bonelli's Adelaarof Spizaetos of Skarovitsila zoals hij op Kreta wordt genoemd, is een middelgrote arend met een lichaamslengte van ongeveer 65-72 cm en een spanwijdte van 150-180 cm. Hoewel hij relatief klein is, is hij bijzonder agressief en opmerkelijk door zijn vliegsnelheid. Volwassen dieren zijn van bovenaf zwart, met een witte rug; van onderaf gezien zijn ze overwegend lichtgekleurd met overal vlekken. Bonelli's arenden leven in bergachtige gebieden op lage tot gemiddelde hoogte (tot 1500 m), met een voorkeur voor warm en rotsachtig terrein met maquis en frygana-soorten vegetatie. In Kretaze worden vaak gevonden in de Asterousia Bergen. Ze nestelen meestal niet in bomen, maar op rotsen; elk paar bouwt meerdere nesten (tot 6) die ze bij toerbeurt gebruiken. Ze voeden zich met kleinere vogels en middelgrote zoogdieren (konijnen, hazen, knaagdieren, patrijzen, duiven enz.), die ze van de grond grijpen. Ongeveer de helft van de Griekse bevolking leeft op de eilanden in de Egeïsche Zee en Kreta. Het wordt beschouwd als een Kwetsbare soorten in de Grieks Rood Gegevensboek. De belangrijkste bedreigingen zijn stroperij, verlies van habitat en overmatig gebruik van pesticiden.

Slechtvalk (Falco peregrinus)

Slechtvalkook bekend als Petritis voor de Kretenzers, is het snelste dier dat we kennen en de krachtigste van de in Griekenland bekende valken. Hij kan snelheden bereiken van meer dan 300 km/u, maar sommige records schatten hem dichter bij 400 km/u! De slechtvalk heeft een lichaamslengte van slechts 35-50 cm en een spanwijdte van 90-115 cm. De volwassenen hebben een blauwgrijze kleur, met horizontale strepen op borst en poten; hun ogen zijn geel. De jongen zijn donkerbruin met grijze poten. Een van hun onderscheidende kenmerken zijn de zwarte strepen aan de zijkant van hun kop die lijken op snorharen of een snor. Tijdens de vlucht zijn ze te herkennen aan de spitse vleugeltoppen en de korte staart.

Hun prooi bestaat meestal uit middelgrote vogels die ze in de lucht pakken door te bukken (een steile verticale aanval van bovenaf); ze kunnen ook kleine zoogdieren en reptielen eten. Ze nestelen op steile hellingen of in bomen.

Slechtvalken zijn zeer gevoelig voor pesticiden en overmatig gebruik heeft geleid tot een afname van de populatie. Daarom is de aanwezigheid (of niet) van slechtvalken een goede indicator voor de gezondheid (of niet) van een ecosysteem.

Eleonora's valk (Falco eleonora)

Eleonora's valk is een middelgrote trekvalk; hij overwintert in Oost-Afrika (voornamelijk Madagaskar) en trekt in april naar de Middellandse Zee. Griekenland herbergt 80% van de wereldpopulatie. Hij staat bekend als de Mavropetritis (de Zwarte Valk) lokaal ? evenals Koustogerako (geraki = valk), de Sea-Falcon of Varvaki. De lichaamslengte is slechts 36-40 cm, met een spanwijdte van 84-103 cm. Hij is gitzwart of zwart van boven en roodbruin van onderen, met een gestreepte borst. Hij jaagt zelden zelf en voedt zich met grote insecten (bijv. kevers) of kleine vogels. Hij nestelt meestal op kliffen in natuurlijke holtes of spleten en geeft de voorkeur aan grote eilanden of onbewoonde eilandjes. Dit is een vogel die op zoek is naar afzondering en de veiligheid die het biedt, weg van de mens. Kolonies van Mavropetritis op Kreta bevinden zich gewoonlijk op de eilandjes voor de kust ? zoals Dia (tegenover Heraklion); aan de oostkant bevinden zich de meeste broedplaatsen. De vogel lijdt onder illegale jacht, toeristische ontwikkeling van kleinere eilanden waar hij broedt, en zoals altijd insecticiden.