Oude Praisos

Oude Praisos was een belangrijke stad van de Eteocretanen (= ?echte? of ?oorspronkelijke? Kretenzers, de afstammelingen van de Minoïers), en een van de belangrijkste stedelijke centra van Oost-Kreta. Het lag in het gebied tussen Kalamafki en Pandelisde twee takken van de huidige rivier Stomio (oud Didymos).

Praisos was gebouwd op drie heuvels en werd omringd door sterke muren. Overblijfselen van deze muren zijn vandaag de dag op verschillende plaatsen te zien, waaronder in het noordoostelijke gebied op de hoogste van de drie acropolissen. Dit is ook de plek waar het hoofdkwartier van het stadsbestuur werd gevonden.

Op de laagste van de drie heuvels, net buiten de stadsmuren, bevonden zich een altaar-heiligdom en een heilige grot (locatie van Skoles). Het gebied was waarschijnlijk al bewoond sinds het neolithicum. Neolithisch aardewerk en Minoïsche Kamares Waar vaten werden gevonden in de grot bij Skoleswaar de rivieren Kalamafki en Pandelis ontmoeten.

Na Kreta werd ingenomen door de Doriërs, in de 12e eeuw voor Christus, de Eteocretanenwaarvan werd aangenomen dat het de oorspronkelijke Kretenzers waren, trokken zich terug naar het oostelijke deel van het eiland, waar ze hun echte Minoïsche karakter, hun taal, hun religie en de verering van de Dictaeïsche Zeus behielden. Praisos ligt in het centrum van de Sitia schiereiland en had toen twee havens. De eerste Itia (huidige Sitia) aan de noordelijke kust van de Kretenzische Zee, en Stiles aan de zuidelijke Kretenzische Zee (Libische Zee). Stiles wordt ook genoemd als haven van Praisos in een besluit van de Praisiërs. Het dateert uit de Macedonisch jaren en bespreekt de visserij, de handel in Murex schelpen die de kostbare paarse kleurstof opleverden en het huren van de vloot van Stiles voor handelsdoeleinden.

Het grondgebied van Praisos bezette het hele schiereiland van Sitia (die toen de Eteocretische schiereiland of schiereiland van de Praisiërs), met uitzondering van het gebied van Itanos. De mensen van Hierapytnadie van Dorisch oorsprong, won uiteindelijk de lange oorlog met de Eteocretanen van Praisosen verwoestten hun stad. De eerste Eteocretische inscriptie ontdekt en een groot aantal kleifiguren opgegraven bij Praisos door Federico Halbherrin 1884. Opgravingen door de British School of Archaeology bewezen dat Praisos eigenlijk een stad uit de historische (Helleense) jaren was. De vorige versie van Praisos, de stad van de Eteocratendie werd genoemd door Strabostond niet ver van de ruïnes die vandaag de dag te zien zijn. De laatste afstammelingen van de Eteocretanen en Dorian kolonisten de nieuwe stad bouwden, na de 12e eeuw voor Christus toen oude Praisos werd vernietigd.

Praisos van de Geometrische jaren had een democratisch politiek systeem en werd geregeerd door de kosmoi (de heersers van de Dorische stadstaten in Kreta), de Senaat en de Ecclesia (= een politiek orgaan, bestaande uit alle mannelijke burgers). Omdat het een autonome stad was, sloeg ze haar eigen munt; veel van haar munten zijn vandaag de dag geïdentificeerd en de meeste dragen afbeeldingen van Heracles, Zeus, Apollo en Demeterevenals de inscriptie ???????? (PRAISIE).

Het graf van een Praisisch atleet, die samen met zijn schatten begraven lag, werd in 1935 ontdekt op de top van een van de acropolissen van Praisos. De meest opmerkelijke van deze artefacten zijn twee versierde Atheense amforen uit 560-500 v.Chr. Het lijkt erop dat de atleet had deelgenomen aan de Panatheense Spelenen keerde zegevierend huiswaarts.

Alle fasen van de Helleense geschiedenis hebben hun stempel gedrukt op Praisosuit het Neolithicum, de Myceens tijdperk, de Geometrisch en de Hellenistische jaren, naar de Venetiaans periode. In het nabijgelegen dorp VaveliEr zijn vandaag ook twee Turkse fonteinen te zien.